\zarządzić ewakuację отдать приказ об эвакуации
zarządzić ewakuację — отда́ть прика́з об эвакуа́ции+ polecić, zadysponować
* * *
zarządzę, zarządzony сов. co
распоряди́ться, отда́ть прика́з о чём; приказа́ть что
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zarządzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zarządzać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarządzić — dk VIa, zarządzićdzę, zarządzićdzisz, zarządzićrządź, zarządzićdził, zarządzićdzony zarządzać ndk I, zarządzićam, zarządzićasz, zarządzićają, zarządzićaj, zarządzićał, zarządzićany 1. «wydać polecenie, kazać coś wykonać» Zarządzić zbiórkę.… … Słownik języka polskiego
zarządzać — → zarządzić … Słownik języka polskiego
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
dogrywka — ż III, CMs. dogrywkawce; lm D. dogrywkawek «w grach, zawodach sportowych: przedłużenie spotkania albo spotkanie dodatkowe wyznaczane wtedy, gdy gra nie została rozstrzygnięta» Zarządzić jednogodzinną dogrywkę. Wygrać mecz w dogrywce … Słownik języka polskiego
ewakuacja — ż I, DCMs. ewakuacjacji; lm D. ewakuacjacji (ewakuacjacyj) «usuwanie ludności cywilnej lub wojska, likwidacja zakładów, urzędów, wywożenie majątku, dobytku itp. z terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela lub nawiedzonych klęską żywiołową»… … Słownik języka polskiego
nakazać — dk IX, nakazaćkażę, nakazaćkażesz, nakazaćkaż, nakazaćał, nakazaćany nakazywać ndk VIIIa, nakazaćzuję, nakazaćzujesz, nakazaćzuj, nakazaćywał, nakazaćywany 1. «wydać nakaz, zarządzić, polecić» Nakazać dietę, spokój. Nakazywać dzieciom… … Słownik języka polskiego
obsadzić — dk VIa, obsadzićdzę, obsadzićdzisz, obsadzićsadź, obsadzićdził, obsadzićdzony obsadzać ndk I, obsadzićam, obsadzićasz, obsadzićają, obsadzićaj, obsadzićał, obsadzićany 1. «sadząc drzewa, krzewy, kwiaty itp. rozmieścić je tak, aby rosły wzdłuż… … Słownik języka polskiego
odmarsz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «odejście marszem; odmaszerowanie» Odmarsz piechoty. Zarządzić odmarsz wojska na front … Słownik języka polskiego
operatywka — ż III, CMs. operatywkawce; lm D. operatywkawek środ. «krótka odprawa, narada robocza na temat aktualnych zagadnień produkcyjnych, organizacyjnych i innych danego zakładu pracy» Zwołać, zarządzić operatywkę … Słownik języka polskiego
pokierować — dk IV, pokierowaćruję, pokierowaćrujesz, pokierowaćruj, pokierowaćował, pokierowaćowany 1. «nadać kierunek czemuś, skierować kogoś, coś w którąś stronę; nadać czemuś określony tok» Pokierować rzekę w nowe koryto. Pokierować swoimi sprawami.… … Słownik języka polskiego
